තවත් එක් නිමා නොවූ කතාවක ආරමිභය ....
ජීවිතේ සුන්දරය.... එය අසුන්දර වන්නට ඉඩ නොදීම තමා සතු දෙයක් නොවෙද? බොහෝ විට තම ජීවිත කතාවෙි ලේඛකයා වෙන්නේ තමා නොවෙද? ....එය සුන්දර මෙන්ම අසුන්දර මාවතකට ගෙනි යනු ලබන්නේ කිසිවකුගේ බලපෑමකට සිදු නොවෙි නමි හැම විටම තමන් ගන්නා තීරනයන්හි ප්‍රතිපල නිසා නොවෙද? එහි ප්‍රතිපල වල හොද හෝ නරක භුක්ති විදින්නේ තමා නොවෙද?
කෙනෙකු ජීවිතේ දිහා කොහොම බැලුවත් ජීවිතය අනියතය... එය කෙසේ ගෙවූවත්, කෙදිනක හෝ අවසන් වනු ඇත.. තමා ලබා උපන් හැටියට අඩු වැඩි වශයෙන් එම කාලය පවතිනු ඇත.. එහෙත් බොහෝ අය තමා කෙදිනක හෝ මියයන බව නොසිතති.. හැම දේ පිලිබදව ඇලී ගැලී ජීවත් වෙි.. එම ආශාව නිසා ඔිනම දෙයක් කිරීමට ලෑස්ති වෙි.. තමන් කරනා කියනා දේ තමන්වත් නොදනී... එහෙත් ස්භා දහම ගැන අවදානයෙන් සිටිනා කෙනෙකුට ස්භා දහමෙන් අපූරු දෑ උගත හැකි වෙි... එහෙත් බොහෝ අය ඒ ගැන හරි හැටි වටහා නොගනී... ඒ නිසා ස්භා දහම විදිනු වෙනුවට විදවනු ඇත.. අවසානයේ පවසමි මෙසේ.... ජීවිතය ගෙවිය හැකි නමි කෙනෙකුට ලොවට දැනෙන්නට හොද විදිහට.... සතුටින් මිය යා හැකිය කෙදිනක හෝ ... යමක් ලොවට කලා යැයි සතුටක් හිතේ රදව ගෙන....
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.