ජීවිතය වදයක් නොවෙි... ජීවිතය විනෝදයක් ද නොවෙි... අභාග්‍යයක්ද නොවෙි... හූනිට හැගෙන විදිහට ජීවිතය ගීතයක් වෙි... එය වදයක්, අභාග්‍යයක් විනෝදයක් කර ගෙන ජීවිතය මං මුලා කර ගන්නේ තමන් විසින්මයි .
ජීවිතය කෙනෙකුට වදයක් නමි.. අභාග්‍යයක් නමි.. එය විරහ ගීයක් වැනිය. ජීවිතය විනෝදයක් නමි අරුත් සුන් වෙිග රිද්මයට ගැයෙන බයිලාවක් වැනිය. වෙිගය හා ශබිදය මිසක එහි හරයක් නැත. එහෙත් සරලව සෙෘම්‍යයව ගලා ගෙන යන ජීවිතය මිහිරි තනුවකින් සංගිතයකින් හඩකින් ගැයෙන ගීතයක් වැනිය. සැවොම එය ප්‍රිය කරනු ඇත.
වැස්ස සහ කදුල අතර වෙනසක් නැත ...පටන් ගත්තොත් තොරතෝංචියක් නැතුව වහීවි... ඇඩුවොත් තොරතෝංචියක් නැතුව අඩාවි... වැස්සට හිතුනාම නතර වෙන්නසේ ..කදුලු අවසන් වූ පසු ඇඩීමත් නතර වෙවි...සිනාවත් එසේමයි, හිරු කිරන නැගෙනා සේ... මුවෙහි සිනහව නැග ඒවි.. එමෙන්ම හිරු කිරන බැස යනවා සේ..මොහොතකින් සිනහවත් මැකිලා යාවි.. මෙලෙසින් දෛවය විටින් විට, කියා දෙන පාඩමි ..සතුට හා දුක ලෙසින් කෙනෙකු වරින් වර අත් විදීවි.
- නොහඩන්න අතීතය සිහි කර එය ගෙවී ගොසිනි... ජීවත් වෙන්න අද දිනයේ.. එය ලස්සන කරමින්..මෙහෙම කෙනෙක් සොදුරු සිතින් පැවසුවත්, එය එතරමි ලේසි පහසු නැත තව කෙනෙකුට අද ජීවත් වන සමාජයේ..
විටෙක සතුට තමන් වෙත ලගා වූ මොහොතක වුවත්, පෙන්වන්නෙ පිටට තමන් දුක් විදිනා බවක්. මෙසේ තම නියම හැගීමි පිටට නොපෙන්වනා නූතන සමාජයේ රැවටීම මුල් බැස ගෙන ඇත. සියලු දේ අහුරා ගෙන.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.